In juni 2020 werd door de stad Brugge en de haven van Zeebrugge een schadefonds opgericht. Inwoners van Zeebrugge, Lissewege en Zwankendamme konden vanaf dat moment een vergoeding krijgen voor schade door transmigranten. Inwoners kunnen maximum 500,00 euro schadevergoeding krijgen uit het schadefonds. Ieder jaar wordt er 20.000 euro vrijgemaakt voor het schadefonds, geld dat komt van de stad en de haven. Een vergoeding wordt er enkel gegeven als de schade niet gedekt wordt door de verzekering en de politie controleert of de schade wel degelijk veroorzaakt is door transmigranten.

Uit cijfers (zie bijlage) die fractieleider Stefaan Sintobin (Vlaams Belang) opvroeg bij de stad en de politie blijkt dat vanaf 01.07.20 tot op heden 11 aanvragen werden ingediend. 10 dossiers werden gunstig geadviseerd aan de dienst financiën, 1 aanvraag werd negatief beoordeeld door de politie, gezien de feiten wellicht niet werden gepleegd door transmigranten. Het advies van de politie is gemiddeld binnen de week klaar en wordt onmiddellijk overgemaakt aan de dienst Financiën. De meeste gevallen gaan over inbraken in strandcabines, wagens en woningen. De uitbetaalde sommen gaan van 70,96 euro t.e.m. het maximum 500,00 euro. In 2 gevallen was de ingediende schade hoger (959,82 euro en 3821,99 euro) dan het maximum bedrag van 500,00 euro, in de andere gevallen werd de geleden schade volledig vergoed. Bij het ontbreken van bewijsstukken wordt er contact opgenomen met de indiener of de politie voor verder advies. De aanvraag moet digitaal gebeuren, mensen die dat niet kunnen worden bijgestaan.

Als Vlaams Belang zijn we uiteraard tevreden dat de mensen vergoed worden voor de schade die ze hebben geleden, maar het zou natuurlijk nog beter zijn wanneer we niet geconfronteerd worden met criminele feiten van transmigranten. Ik ben ook tevreden dat er door de politie en de dienst Financiën vrij soepel wordt omgegaan met de aanvragen, zeker bij het ontbreken van bewijsstukken. Enerzijds lijken 11 aanvragen op 6 maanden misschien niet veel, anderzijds kan men zich afvragen of iedereen wel op de hoogte is van het schadefonds of zelfs de moeite doet om feiten aan te geven. Wij vragen dus een constante evaluatie van het fonds en bijsturingen indien wenselijk.